De panden van Stichting Monumenten Oud Hoorn

Onder de Boompjes 8

Jaar van aankoop 1919.
Onder de Boompjes 8 wordt bij akte van 4 maart 1919 ten overstaan van notaris F.L. Booij overgedragen aan de Stichting Monumenten Oud Hoorn. Het betreft een huis kadastraal bekend A 3161 groot 28 ca.
Het pand wordt op 27-04-1965 op de rijksmonumentenlijst geplaatst.

Omgeving

In 1602 wordt de kade voor het eerst bestraat en heet dan Nieuwe Turfhaven. De naam Onder de Boompjes stamt uit de 18e eeuw.

Korte beschrijving van het pand

Dit karakteristieke pandje stamt uit de 17e eeuw. Men vermoedt dat het pand een topgevel of trapgevel heeft gehad, die in 1800 is gesloopt. We zien hier een huisje met een eenvoudige bakstenen lijstgevel. De evenwichtige raamverdeling met een luifel en pothuis verschaft het huisje een zekere allure. Een pothuis, ofwel puthuis was een bouwsel over een hemelwater put. Vanuit de kelder of het souterrain kon men binnendoor water putten. Pothuizen hebben vaak een enigszins schuin aflopend dak. Het pothuis werd later ook voor allerlei andere doeleinden gebruikt. Zoals werk- of woonruimte. Het huisje heeft 3 verdiepingen.
Op de begane grond is een toilet/douche, eetkamer en keuken. Men kan er met twee treetjes naar het iets lager gelegen pothuis. Op de eerste verdieping bevindt zich de woonruimte, daarboven is een slaapkamer. Helemaal onder het dak is een wegzetzoldertje waar nog een sleepschoorsteen te vinden is met daarin een luikje waar hammen gerookt konden worden. De twee trappen naar woonkamer en slaapkamer zijn nog origineel en zeer smal.
Het huis is door de jaren heen ook dubbel bewoond geweest, het lijkt kort gebruikt als pakhuis, maar is nu aangepast aan de hedendaagse eisen en in gebruik als eengezinshuis met tuin en berging.

 

Eigenaren en huurders van Onder de Boompjes 8

De geschiedenis van het pand is terug te voeren tot 1832. Volgens de kadastrale kaart heeft het pand het nummer A 63.

Eigenaren:

1830

Huiseigenaar is de weduwe van Cornelis Sleutel.

1837

Het huis wordt verkocht aan Daniel de Logie senior.

1846

Het huis wordt overgeschreven op naam van de weduwe van Daniel de Logie, Eitje Gans. Anthony Hout, herbergier, koopt het pand, het jaar is niet bekend.

1884

Mevrouw Blauw woonachtig zowel in Hoorn als in Amsterdam koopt het pand.

1885

Grietje Blauw, dochter van vorige eigenaar, koopt het pand voor fl. 700,-- .

1917

Vereniging Oud Hoorn stelt vast, dat het zwaar verwaarloosde pand behoed moet worden tegen verder verval. De vereniging brengt het pand onder de aandacht van de vereniging Hendrik de Keyser, maar deze is niet geïnteresseerd. Men vindt het pand te gewoon. Dan besluit Vereniging Oud Hoorn het pand zelf aan te schaffen om het te bewaren voor de toekomst. Griet Blauw ruikt geld en vraagt fl. 2.000,-- maar de vereniging die er achter is gekomen dat zij het pand voor fl.700,-- heeft verworven, doet een bod van fl. 1.200,--

1919

Vereniging Oud Hoorn is de nieuwe eigenaar aanschafkosten fl.1.500,-

Huurders/bewoners

1837

Daniel de Logie, eigenaar, bewoont het pand samen met zijn vrouw Eitje Gans. Na zijn dood, blijft zijn weduwe er nog een tijdlang wonen. Daarna is er een hiaat in de gegevens.

1912

Mejuffrouw Offringa-Zwart bewoont het pand.

1919

Oud Hoorn pakt de restauratie op. Luifel, pothuis en dak worden onder handen genomen.

1920

Het huis wordt nu in tweeën bewoond, de andere huurster is mejuffrouw C. Roovers, huisnaaister.

1923

Volgens de bouwverordening mag het huis niet meer in tweeën worden bewoond. Mejuffrouw Roovers moet tegen haar zin verhuizen, iets waar de hele buurt zich mee bemoeit. Uiteindelijk verdwijnt mejuffrouw Roovers tegen haar zin naar het St. Pietershof.
Er vinden nu ingrijpende restauraties plaats. Zowel binnen als buiten. Het huis krijgt een nieuw dak en ook het pothuis wordt van een nieuw dak voorzien.

1924

Er wordt druk onderhandeld met de nieuwe huurder over de huur van fl. 2,50 per week voor het pas gerestaureerde pand. Weduwe Appelboom wordt de nieuwe huurder.

1928

A. Claassen-Bruns gebruikt het pand als woonadres.

1929

Er gaat een gerucht dat het huis gebruikt wordt als kaaspakhuis. Men onderneemt actie tegen dit illegale gebruik van het pand. Inmiddels wordt er waterleiding aangelegd en een toilet geplaatst.

1931

De gehele schoorsteen wordt afgebroken en al het houtwerk wordt verwijderd. De brandveiligheid van het pand is weer op orde. Het pand komt goed door de oorlog en met de bewoners/huurders zijn geen problemen. Er vindt geregeld klein onderhoud plaats.

1964

N.S. Roos-v.d.Valk woont in het pand. Na het overlijden van mevrouw Roos wordt besloten het pand grondig op te knappen en weer geschikt te maken voor dubbele bewoning.

1975

Restauratie onder leiding van architect en medebestuurslid Y.J. Hangelbroek. Het dak wordt vernieuwd en het huisje wordt weer zo ingedeeld, dat er twee alleenstaanden kunnen wonen.

1982

De luifel wordt vernieuwd.

1984

Oud Hoorn koopt van de gemeente een stukje grond van 28 m² ten behoeve van een kleine tuin achter het pand. Kosten fl. 2.800,--.
Inmiddels wordt het pand weer aan één nieuwe huurder verhuurd. Ook houdt de vereniging er zo nu en dan haar vergaderingen.

1986

Er zijn problemen met het rookkanaal en het pothuis is aangereden en heeft schade opgelopen.

1988

Het houtwerk van het pothuis is gerestaureerd en in augustus betrekt een nieuwe huurder het pand. Er wordt een houten berging geplaatst ook worden er twee tuindeuren aangebracht in de achtergevel.

1990

Het pothuis is op onverklaarbare wijze ontzet. De schade wordt provisorisch hersteld.

1996

In november koopt de vereniging nog eens 10 m² van de gemeente.

En zo werd met deze aankoop Onder de Boompjes 8 gered van de ondergang en is een lieflijk en oogstrelend historisch woonhuis voor Hoorn behouden.